The Beatles in Manchester: She Loves You (1963)

Twee dagen voor de moord op president Kennedy treden op 20 november 1963 The Beatles op in het ABC-Theater in Manchester. Ze spelen She Loves You en Twist and Shout.

Het Pathé News technicolor filmpje ‘The Beatles Come To Town‘ is onderdeel van de documentaire uit 1965 met Britse popmuziek ‘Pop Gear‘. Titel in de VS ‘Go Go Mania‘. De compilatie is vergelijkbaar met de Amerikaanse TAMI-show uit 1964.

She loves you, yeah, yeah, yeah
She loves you, yeah, yeah, yeah
She loves you, yeah, yeah, yeah, yeah

You think you lost your love,
Well, I saw her yesterday.
It’s you she’s thinking of
And she told me what to say.

She says she loves you
And you know that can’t be bad.
Yes, she loves you
And you know you should be glad.

She said you hurt her so
She almost lost her mind.
But now she said she knows
You’re not the hurting kind.

Het brede formaat is bijzonder en kent allerlei versies voor het kleine scherm. Of Ringo Starr (links) in beeld of John Lennon (rechts). In het originele CinemaScope 2.66:1-formaat. Beatlesmania op zijn top.

Foto: Beatlesfans in het ABC-Theater te Manchester op 20 november 1963

If Ever I Would Leave You (1960-63)

In 1963 zingt bariton Robert Goulet zijn herkenningsmelodie uit de Broadway-musical Camelot: If Ever I Would Leave You. Geschreven door tekstdichter Alan Jay Lerner en componist Frederick Loewe. In de TV-show Judy Garland and Her Guests Phil Silvers and Robert GouletHet sprookje van Camelot wordt geassocieerd met de Kennedy-regering.

If ever I would leave you
It wouldn’t be in summer;
Seeing you in summer, I never would go.
Your hair streaked with sunlight . . .
Your lips red as flame . . .
Your face with a luster
That puts gold to shame.

But if I’d ever leave you,
How could it be in autumn.
How I’d leave in autumn, I never would know.
I’ve seen how you sparkle
When fall nips the air.
I know you in autumn
And I must be there.

Robert Goulet (1933-2007) als Lancelot vergelijkt vier seizoenen. Nooit kan-ie Guinevere verlaten. Tenorsaxofonist Sonny Rollins (1930) speelt op 23 maart 1962 in Jazz Casual van Ralph J. Gleason in de KQED Studios te San Francisco. Met Jim Hall (g), Bob Cranshaw (b) en Ben Riley (dr) improviseert deze colossus alsof-ie ons nooit verlaat.

Foto: Robert Goulet, Julie Andrews, Richard Burton en Roddy McDowall tijdens de repetitie van de musical Camelot (1960).

Transitie 1963

John Kennedy Jr., 3 jaar oud, salueert als de kist van zijn vader St. Matthew’s Cathedral verlaat, Washington, DC; 25 november, 1963.

Kleine prins ontroert een wereld. Een kind salueert. De betovering door president Kennedy leeft voort, maar zijn welsprekendheid is gestopt.  Zijn opvolger presenteert de Great Society en zet een streep onder de progressie. De hoop die voelbaar werd is de bodem ingeslagen, maar krijgt vorm in welvaart. Ruimteschepen varen als ingeloste beloften door de lucht. Avontuur slinkt en is niet langer groot, maar gewoon.

Vietnam is een oorlog die voorbij is, maar alleen nog beëindigd moet worden. Jongens moeten vallen. De aristocraat Visconti schetst nog eenmaal in Il Gattopardo het verval van de oude macht. Andy Warhol maakt het alledaagse tot kunst in zijn fabriek en gunt iedereen wereldfaam. Jongeren vinden hun eigen wereld en The Beatles. De overgang heeft vorm gekregen. Kinderen voelen de verandering zonder te weten.

Kinderen en poppenkast, Parijs, 1963 door Alfred Eissenstaedt.



Transitie 1959

Dr. von Braun briefs President Eisenhower at the front of the S1 Stage (first Stage) of the Saturn 1 vehicle at the Marshall Space Flight Center (MSFC) on September 8, 1960. The President’s visit was to dedicate Marshall Space Flight Center as a new NASA field center in honor of General George C. Marshall.

Westenwind voert zachte lucht aan. De ene president gaat en de andere komt. De oude is minder technocraat dan de charmeur. Belgisch-Congo zakt in elkaar. Niet lang genoeg om de opwaardering van Eisenhower en de afwaardering van Kennedy te zien. Toeschouwers laten zich met alle plezier in het ootje nemen. Verlangen wordt zichtbaar.

Ruimtesonde Loena 3 fotografeert de achterkant van de maan. Ornette Coleman Shapes the Jazz To Come. Toekomst ontbrandt en wordt avontuur. Inclusief verveling van Antonioni’s L’AvventuraVrijheid wringt. Raket wordt totempaal. De New Frontier krijgt de ruimte. Thuis verzacht door Bonanza. Lifestyle is geen design, maar zoektocht. Johnny Cash zet ons met beide voeten op de grond met all around cowboy 1959.