Mundaneum, Paul Otlet en Alle Kennis van de Wereld

Al ruim 100 jaar bestaat er zoiets als Wikipedia. Het heet het  Mundaneum  en is Belgisch. Paul Otlet (1868–1944) en Henri La Fontaine (1854–1943) stichtten het in 1910. Nu een museum dat de nagedachtenis van Otlet koestert en samenwerking zoekt met Google. Otlet voorzag in 1934 het ontstaan van de computer in zijn boek Traité de documentation.

Deze voorloper van de informatica is interessant voor Google. Het biedt deze multinational de kans om iets voor Europese cultuur te doen en het eigen prestige op te poetsen. Bibliograaf W. Boyd Rayward ziet Otlet als een typische 19de-eeuwse positivist die denkt dat de wereld op een objectieve manier beschreven kan worden. Hier legt Rayward uit.

Het Mundaneum ontstond uit het ‘Universele Bibliografische Repertoire’ dat een catalogus van kaarten was dat met ‘links’ verwees naar informatie in boeken, tijdschriften, kranten en ander bibliotheek- en archiefmateriaal. Het omvatte 16 miljoen kaarten. Sinds 1940 is er veel verloren gegaan, maar wat rest wordt sinds 1998 bewaard in Bergen.

Foto 1: Vrijwilligers werken aan het ‘Repertoire Bibliographique Universel‘ (1895-1910), dat uitgroeide tot het Mundaneum

Foto 2: De telegraafkamer in het oorspronkelijke Mundaneum in Brussel

Foto 3: Een zaal in het Palais du Cinquantenaire van het Palais Mondial dat de microfoto vertegenwoordigt

Brusselse Droom van Tsjechen (1958)

Brusselse droom wordt realiteit. Expo ’58 is het eerste globale evenement na de Tweede Wereldoorlog. Na jaren heropbouw. Brussel 1958 kenmerkt de transitie naar nieuw. Verandering heet toekomst. Tsjecho-Slowakije met een modernistische traditie pakt de draad op.

Het bekroonde Tsjechische paviljoen en restaurant worden door František Cubr, Josef Hrubý en Zdeněk Pokorný ontworpen. Binnen gooit het Laterna Magica van regisseur Alfréd Radok met architect Josef Svoboda hoge ogen. Ook Miloš Forman werkt mee. De voorstelling is een combinatie van acteren, dans en film. Een Tsjechisch mirakel in 1958.

Foto 1: Het Tsjecho-Slowaakse paviljoen op Expo 1958 te Brussel. Credits: Huebner familie

Foto 2: Laterna Magica in het Tsjecho-Slowaakse paviljoen op Expo ’58 Brussel

Diep in mijn hart en Ernst van ’t Hoff (1944)

‘Diep in mijn hart’ is een succesvol nummer van accordeonist en tekstschrijver Jaap Valkhoff (1910-1992). In 1944 opgenomen voor Rythme door het toporkest van Ernst van ’t Hoff in Brussel. Waarheen hij was uitgeweken. En bleef. Met zang van Tilburger Lammy van den Hout.

Diep in m’n hart
Kan ik nooit boos zijn op jou
Blijf ik je toch altijd trouw
Dat mag je heus wel weten

Diep in m’n hart
Is er slechts één dat ben jij
Jij bent toch alles voor mij
Zal je dat nooit vergeten

Want jij bent heus niet slecht
Wat ook een ander zegt

Wikipedia beweert dat Frank Sinatra de song in Engelse vertaling tot een wereldhit maakte. Maar zijn Deep in my Heart is nergens te vinden en ontbreekt op Sinatra’s lijst van 957 opgenomen songs. Onder deze titel nam het orkest van Syd Lawrence het in 1976 op.

Foto: Ernst van ’t Hoff met orkest (1951) Credits: Wouter van Gool

Transitie 1957

Het Atomium op de Wereldtentoonstelling te Brussel, 1957-1958

Iets hangt in de lucht. Rechts buiten het kader. Als de trapeze met menselijke kanonskogels. Vallen ze en slaan ze in? De goochelaar geeft een klap. Het gaat voorbij aan normale verhoudingen. De dikke dame zucht. Met haar hoed op de fiets op de draad in de nok. Het draait en draait. Iets kondigt zich aan, maar wat? Expo 58 in Brussel komt eraan.

Directeur vertoont dictatoriale trekjes. Publiek houdt de adem in. Het vergeet, maar kijkt reikhalzend vooruit. Spoetnik en Atomium maken ruimte. Laika blaft. Jerry Lee Lewis rockt. Alles wordt beter. AOW kondigt de verzorgingsstaat aan. De verandering heeft in 1957 de toekomst.

Circus Barlay, Berlijn, 1957